شاید شما هم دچار اختلال بیشفعالی در بزرگسالی باشید
تاریخ انتشار: ۱۴ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۵۱۱۵۲۵
ایسنا/کردستان همە ما وقتی صحبت از اختلال بیشفعالی بە میان میآید آن را تنها مختص بە کودکان میدانیم و بر این باور هستیم کە این اختلال در سنین بزرگسالی وجود ندارد.
بد نیست بدانید کە اختلال کم توجهی یا بیشفعالی در بزرگسالان نیز وجود دارد و علائم مختلفی را بە همراە دارد کە میتواند زندگی اجتماعی و شخصی فرد را با مشکل همراە سازد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این دستە از افراد، افرادی هستند بسیار کم توجە، در حین خواندن یک کتاب ممکن است مطلب را بە کلی گم کنند، در هنگام گفتوگو با افراد تمرکز ندارند و در همان دقایق اول بە راحتی از گفتوگو منحرف میشوند و حرفهای طولانی، جلسات و کنفرانسهای طولانی برای آنها خستەکنندە است.
اختلال بیشفعالی یا کم توجهی در بزرگسالان
یک مشاور روانشناختی در کردستان گفت: اختلال بیش فعالی یا کم توجهی تنها محدود بە دوران کودکی نیست و در بزرگسالان نیز وجود دارد.
شیوا ابراهیمی در گفتوگو با ایسنا اظهار کرد: اختلال بیشفعالی در بزرگسالی ریشە در دوران کودکی دارد و زمینەساز مشکلاتی در بزرگسالی است کە میتواند با روشهای درمانی متفاوت بهبود پیدا کند.
وی عنوان کرد: در اختلال بیش فعالی بزرگسالی یا ADHD، شرایط ذهنی و حفظ توجە برای افراد بسیار دشوار است و علائمی همچون روابط بیثبات، عملکرد ضعیف، عملکرد نامناسب در مدرسە و عزت نفس پایین را بە دنبال دارد.
ابراهیمی افزود: اختلال ADHD در دوران کودکی شروع و ممکن است تا سنین بزرگسالی نیز تشخیص دادە نشود و یا افرادی کە بە بیشفعالی کودک خود بیتوجە باشند و بە موقع تشخیص دادە نشود ممکن است تا بزرگسالی با فرد همراە باشد.
وی ادامە داد: اختلال کم توجهی در بزرگسالان اغلب اوقات در دو جنبە عدم توجە کافی و رفتارهای بیشفعالی و تکانشی خود را نشان میدهد.
ابراهیمی در خصوص علائم اختلال بیشفعالی گفت: عدم تمرکز و توجە، بیقراری، بینظمی، مشکل در انجام تکالیف، عدم تحمل کافی در برابر ناکامیها، نوسانات خلقی، عصبی بودن، اضطراب و استرس هنگام مشکلات، روابط بیثبات و متشنج و عدم کنترل هیجانات از جملە علائم این اختلالات است.
وی اضافە کرد: معمولا افرادی کە دچار اختلال بیتوجهی هستند، از آن بیخبر هستند و گمان میکنند شرایط جامعە چالشبرانگیز است و در تمرکز و اولویت قرار دادن کارهای خود دچار مشکل هستند و همین امر سبب میشود بسیاری از ملاقات و برنامەهای اجتماعی خود را فراموش کنند.
بە گفتە این مشاور روانشناختی، اختلال بیشفعالی، زمینەهای ژنتیکی و محیطی را شامل میشود.
علائم بیشفعالی در بزرگسالان
شیوا ابراهیمی تصریح کرد: بیقراری یکی از جوانب بیماری اختلال بیشفعالی یا کمتوجهی است، اما این اختلال پیچیدەتر از یک بیقراری فیزیکی است و چنانچە فرد دچار حواسپرتیهای مداوم در محیطهای متعدد و دم دمیمزاج بودن و بیش از حد حرف زدن و در انجام وظایف و مدیریت زمان مشکل پیدا کردن و در پروژەهای مختلف دچار اشتباە شدن؛ است میتوان نتیجە گرفت کە فرد بە اختلال بیشفعالی دچار است.
وی اظهار کرد: یکی از مسائل و مشکلاتی کە افراد مبتلا بە اختلال کمتوجهی تجربە میکنند، توجە و تمرکز ضعیف و از کاری بە کار دیگر پریدن است، این افراد بە راحتی دچار حواسپرتی میشوند و مهارت گوشدادن اینگونە افراد بسیار ضعیف است.
ابراهیمی تاکید کرد: اختلال بیشفعالی فقط مختص به دوران کودکی نیست و فردی کە در دوران کودکی دچار این اختلال بودە ممکن است علائم آن تا دوران بزرگسالی هم ادامە داشتە باشد.
شیوا ابراهیمی با تاکید بر اینکە بیقراری یکی از علائم شایع اختلال بیشفعالی است، گفت: این افراد بە دلیل زودرنجی، استقلال طلبی، عدم تمرکز و ناتوانی در تحمل ناکامیها مدام در صدد تغییر شغل خود هستند؛ و این افراد بە دلیل عدم پیشرفت در تحصیلات، زودتر از دیگران و در سنین پایین وارد بازار کار میشوند.
وی با اشارە بە علائم زودرنجی در بزرگسالان مبتلا بە اختلال بیشفعالی افزود: این دستە از افراد بە سرعت از کورە در میروند و خیلی سریع نیز عصبانیت آنها فروکش میکند؛ این افراد بە سرعت خشمگین و از خود واکنشهای تندی را بروز میدهند و خلق و خوی آنان بە سرعت در حال تغییر است و با بالا رفتن سن دچار خلق افسردە و مضطرب میشوند.
ابراهیمی یادآور شد: این افراد، افرادی صبور و منظم و قاطع نیستند و از روش انضباطی منظمی برخوردار نیستند و کودکان خود را بە شیوەهای نامناسبی تنبیە میکنند کە اثر مخربی بر شخصیت فرزندان دارد.
عوامل موثر در ایجاد اختلال بیشفعالی
وی در خصوص علت اصلی اختلال بیشفعالی و یا کم توجهی عنوان کرد: باوجود اینکە تحقیقات گستردەای در دنیا برای عوامل ایجاد کنندە این اختلال انجام شدە است، اما هنوز علت اصلی این اختلال مشخص نیست و بدون شک ژنتیک در اختلال کمتوجهی مانند بسیاری از اختلالات سلامت و روان، نقش دارد و تحقیقات اخیر نشان میدهد کە عوامل تربیتی نیز در بروز این اختلال نقش دارد.
این مشاور روانشناختی با اشارە بە اینکە اختلال کمتوجهی یا بیشفعالی عملکرد فرد را برای یک زندگی مناسب تحت تاثیر قرار میدهد، افزود: مشکل عدم توجە و تمرکز در افراد بزرگسال سبب گم شدن وسایل شخصی، ناتوانی در سخنرانی و مصاحبەهای تلویزیونی میشود.
روشهای درمانی و کنترل اختلال بیشفعالی
وی خاطرنشان کرد: ضعف در تواناییهای ورزشی، نوسانات خلقی و بە صورت مداوم درگیر رفتارهای هیجانی و بدون فکر بودن، نشان از دچار شدن فرد بە اختلال بیشفعالی در بزرگسالی است، کە باید هرچە سریعتر نسبت بە درمان آن بە روانشناس و مشاور مراجعە کنند.
شیوا ابراهیمی عنوان کرد: بخشی از راەهای درمانی و کنترل اختلال بیشفعالی، دارو درمانی است و در کنار دارو درمانی بە مرور زمان کە باید مصرف دارو را کاهش دهیم، میتوان از تمرین و تکنیکهای مناسب برای کاهش عوارض بیشفعالی استفادە کرد.
وی ادامە داد: برخی از نشانەهای اختلال کم توجهی، با شرایط ذهنی یکسان است، اما اگر علائم مستمر و در طول شش ماە و بە صورت مداوم در فرد قابل مشاهدە باشد باید بە مشاورە و روانشناس مراجعە کرد.
ابراهیمی تصریح کرد: رفتار اطرافیان و خانوادەها با فرد بیشفعال بسیار مهم است، لذا مشاورە درمانی، رفتاری و شناختی یکی از مشاورەهای سازمان یافتە و مهارتهای خاصی برای مدیریت رفتار و تغییر الگوهای فکری منفی را در اختیار فرد قرار میدهد و بە فرد کمک میکند کە با چالشهای زندگی بهتر مواجە شود
گفتنی است علائمی کە بیان شد باید بە صورت پیوستە در رفتار فرد وجود داشتە باشد و اگر فردی در مقطع زمانی خاصی این رفتارها را از خود بروز دهد، نمیتوان سریع قضاوت کرد کە فرد دچار اختلال کمتوجهی است.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: بیش فعالی روانشناسي استانی اجتماعی اختلال بیش فعالی اختلال کم توجهی شیوا ابراهیمی بیش فعالی افراد بە دوران کودکی بیش فعالی کم توجهی بە اختلال اختلال بی بی قراری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۵۱۱۵۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آمار باورنکردنی بیماران مبتلا به دیابت در کشور
دکتر حسامالدین علامه با بیان اینکه آمار و ارقام حاکی از این است که ۱۵ تا ۳۴ درصد دیابتیها در مدتزمان بیماری، به زخمهای مزمن دچار میشوند، افزود: حدود ۱۵ درصد افراد دیابتی به زخم پا دچار میشوند و ۱۵ درصد این افراد نیز درجاتی از قطع پا را تجربه میکنند.
به گزارش ایسنا، وی با بیان اینکه زخمهای مزمن ۳ دسته «عمده» و یک دسته «نادرتر» دارند، اظهار کرد: زخمهای دیابتی در صدر دسته «عمده» قرار میگیرند؛ زخمهای دیابتی، زخمی است که در صورت کنترل نشدن دیابت در افراد مبتلا به این بیماری در گذر زمان، ابتدا «نوروپاتی» و سپس زخم ایجاد میشود. اگر افراد مبتلا به دیابت از پای خود به خوبی مراقبت نکنند، در وهله نخست به «نوروپاتی» یعنی کاهش حس محیطی پا و در وهله دوم به زخم پای دیابتی مبتلا میشوند.
وی با بیان اینکه زخمهای عروقی دومین عامل ابتلا به زخمهای مزمن هستند، اظهار کرد: زخمهای عروقی به ۲ دسته «ایسکمیک» (شریانی) و «وریدی» تقسیم میشوند. بررسیها بیانگر این است که دیابت یکی از عوامل اصلی ایجادکننده زخمهای شریانی است. همچنین زخمهای وریدی به دلایل نارساییهای عروق وریدی مانند «واریس» ایجاد میشود. چاقی، نارساییهای قلبیعروقی و برخی از سرطانها که در سیستم «لنف ادم» اختلال ایجاد میکنند نیز سبب ابتلا به زخمهای مزمن وریدی میشوند.
علامه با بیان اینکه سومین عاملی که منجر به زخمهای مزمن میشود، زخمهای «فشاری» یا «بستر» هستند؛ افزود: طبیعی است که تعداد سالمندان یک جامعه با افزایش شاخص امید زندگی زیاد میشود. در چنین شرایطی، انتظار داریم بیماریهایی که منجر به استراحت مطلق سالمندان میشود به ویژه در سالمندانی که سکته کردهاند و دارای اختلالات حرکتی هستند و یکجانشین شدهاند، منجر به زخم بستر یا فشاری شود. همچنین افرادی که دارای معلولیت هستند و به ناچار در یک وضعیت خاص قرار میگیرند، اغلب دچار زخم مزمن میشوند.
مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علومپزشکی تهران درباره زخمهای مزمن «نادر» نیز گفت: برخی از سرطانها منجر به زخمهای مزمن میشوند که این زخمها جزو موارد نادر زخمهای مزمن هستند. همچنین برخی از بیماریهای صعبالعلاج میتوانند زخم مزمن ایجاد کنند.
وی با بیان اینکه برآوردها بیانگر این است که حدود ۰.۸ تا ۱.۵ درصد از افراد جامعه به زخمهای مزمن دچار میشوند، خاطرنشان کرد: آمار و ارقام حاکی از این است که ۱۵ تا ۳۴ درصد از دیابتیها در مدتزمان بیماری، به زخمهای مزمن دچار میشوند. در حال حاضر، ۷ میلیون دیابتی در کشور زندگی میکنند؛ با توجه به جمعیت ۸۵ میلیون نفری کشور و احتمال ابتلای ۱۵ تا ۳۴ درصدی دیابتیها به زخم پای دیابتی باید گفت به شرط در نظر گرفتن دیابت اثبات شده در حداقل ۷ میلیون نفر از جمعیت کشور، آنگاه حدود ۵۰ درصد از این افراد به «نوروپاتی» مبتلا میشوند.
مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علومپزشکی تهران ادامه داد: نوروپاتی منجر به بیحسی ناحیه پا میشود؛ در نتیجه افراد مبتلا به دیابت نه تنها متوجه تروما و آسیبهای وارده به پا نمیشوند، بلکه فرایند درمان بیماری به دلیل مشکلات حسی و خونرسانی نامناسب کاهش مییابد.
وی درباره قطع عضو زخم پای دیابتی نیز، گفت: حدود ۱۵ درصد از افراد دیابتی به زخم پا دچار میشوند و ۱۵ درصد از این افراد نیز درجاتی از قطع پا را تجربه میکنند. درجات قطع عضو زخم پای دیابتی شامل قطع یک بند انگشت تا قطع کامل پا میشود. با توجه به جمعیت افراد دیابتی کشور و آمار و ارقام مربوط به قطع عضو زخم پای دیابتی میتوان گفت، حدود ۲۰۰۰ نفر در کشور به صورت سالانه درجاتی از قطع عضو پا را تجربه میکنند.